م.باندراس

من جلد تو هستم بر بام تو هستم تو شمس منی من خورشید پرستممغرب همه اندوه اندوه غروبت ای قبله مشرق ثنا گوی تو هستمای نای گلویت همچون نی داوود حکم آن چه تو گویی من لال تو هستمگنجشک گلویم شرح است چون منصور بر دار تو هستم غربال تو هستمبر دار تو هستم غربال تو هستمحیران تو گردند آن کس که بدیدت آن دم چو برفتی صد بار شهیدتمیسوزم و نالم چون آتش نمرود باز آی گلستان بر داغ عبیدتای طاق ثریا طاقت به نماندست مارا بستان از این ولوله بازارای از سر لطفش خوش در تو دمیده هر دم که تو خواندیم انگار نه انگارانگار نه انگارای سرمه کشیده روز و شب مارا ای سرو بریده نشناخته ما راپایان بده جانا این آمد و شد را راحت کن و بستان این خوف و رجا رااین خوف و رجا راای نای گلویت همچون نی داوود حکم آن چه تو گویی من لال تو هستمگنجشک گلویم شرح است چون منصور بر دار تو هستم غربال تو هستمبر دار تو هستم غربال تو هست + نوشته شده در پنجشنبه نهم شهریور ۱۴۰۲ ساعت 12:40 توسط  |  بخوانید, ...ادامه مطلب