راه آمریکا از ایروان می گذرد

الان توی ایروان و من این گوشه دنیا دلتنگ نشسته ام و از دور تماشایش می کنم که قد می کشد، می بالد، می جنگد و شیرین تر از این رویداد در هیچ صحنه بزرگ تئاتری نمی توانی ببینی. حتی برادوی با همه شکوه و عظمتش در مقابل این نمایش قدرت و موفقیت عزیز آدم به تئاتر روحوضی و خیمه شب بازی می ماند. خوشحالم و شاید غمگین

+ نوشته شده در دوشنبه یازدهم تیر ۱۴۰۳ ساعت 11:17 توسط  |