دلانه های هتل شمشکی

دلم لک زده واسه یه کافه دنج که بشینیم و آهنگ بشنویم و دل به دل هم بدیم. شاید جایی مثل هتل شمشک که توی ماه رمضون خلوت و اختصاصی کلی ازش خاطره پس انداز کردیم. کاشکی می آمد و مینشست و مثل اون وقتهایی که ماه بود دیگه غم و غصه اینکه میری و تکلیف من چیه و اینها نبود. فقط می نشستیم با همین زندگی که داریم کنار هم لذت می بردیم و عشق می کردیم و از داشتن هم لذت می بردیم. هنوز هم کسی نمی تونه جای همصحبتیش رو بگیره. تا ته دنیا می تونیم با هم حرف بزنیم.

اینم تقدیم به تعطیلاتش که می دونم دوسش داره:

آهنگ اسیر دومین ترک از آلبوم اسیر از مهستی

کی دل سنگ سنگت از دل من خبر داشت
اشکای گرم گرمم کی تو دلت اثرداشت
وقتی هنوز به یادت گریه میاد سراغم
عشق تو هستم انگار پیش تو داده باقی
قلب منی چه جوری یه روز ازت جداشم
عشق منی نمیشه دوست نداشته باشم
قلب منی چه جوری یه روز ازت جداشم
عشق منی نمیشه دوست نداشته باشم
فکر می کنم تو مهربون هنوز دلت پیش منه
ببین یه عاشق چه جوری هی خودش و گول میزنه
فکر می کنم من بمیرم عمر تو هم تموم بشه
ببین یه عاشق چه جوری اسیر قلب پاکشه

قلب منی چه جوری یه روز ازت جداشم
عشق منی نمیشه دوست نداشته باشم
قلب منی چه جوری یه روز ازت جداشم
عشق منی نمیشه دوست نداشته باشم
به من می گفتی که منو دوست داری
می ترسیدم من نباشم دق کنی
اما تو که عاشق من نبودی فقط می خواستی منو عاشق کنی
آه که هنوز بی تو پریشونه دل آه که هنوز ساده ساده هستم
هنوز همون اسیر بی پناهی که زندگیش و به تو داده هستم
قلب منی چه جوری یه روز ازت جداشم
عشق منی نمیشه دوست نداشته باشم
قلب منی چه جوری یه روز ازت جداشم
عشق منی نمیشه دوست نداشته باشم